Ponad 40 lat temu, w 1976 roku Muhammad Yunus, bangladeski ekonomista trafił do wsi Jobra w bardzo biednym rejonie Bangladeszu, w której kobiety produkowały bambusowe stołki. Jako że nie miały pieniędzy na kupno materiału do produkcji, pobierały go od przyszłego nabywcy, co powodowało, że w rezultacie zarabiały po 2 centy dziennie.Popularność biznesów społecznych wzrosła po sukcesie Grameen Bank (Bank Wiejski).
Ekonomista wymyślił sposób na to, by kobiety mogły się usamodzielnić i zarabiać więcej. Zaczął udzielać im nieznanych dotąd mikropożyczek. Model ten wprowadził następnie w kilku innych miejscowościach, co przyczyniło się do powstania kolejnych udanych przedsięwzięć biznesowych przez lokalną społeczność.
W 1983 roku Pan Muhammad założył oficjalną instytucję bankową udzielającą mikropożyczek dla najbiedniejszych. 13 października 2006 r. Grameen Bank oraz jego twórca Muhammad Yunus otrzymali Pokojową Nagrodą Nobla:
„Za wysiłek na rzecz stworzenia warunków do ekonomicznego i społecznego rozwoju od podstaw”.
W uzasadnieniu Komitet Noblowski napisał „Znalezienie przez duże grupy społeczne sposobów na wyrwanie się z biedy jest niezbędne do osiągnięcia trwałego pokoju.”
Ale co tak naprawdę oznacza pojęcie biznesu społecznego? Biznes społeczny rozumiany jest jako podmiot, który działa np. na rzecz problemu społecznego, a jego twórcy nie pobierają z tego tytułu dywidend, czyli nie pracują dla osiągnięcia własnego zysku, ale w celu rozwiązania danego problemu.
Historia Grameen Bank to jedna z najpopularniejszych opowieści o biznesie społecznym. Tropem profesora Yunusa poszły też inni przedsiębiorcy i tak w ostatnich latach idea biznesu społecznego zyskała na popularności.
Autor: Paulina Wójtowicz